Źródło: inTARnet.pl

  Wypominki tarnowskie AD 2008 - Andrzej Fenrych    -   02/11/2008

Niestety, już odeszli ... Po raz pierwszy w ten zaduszkowy czas zapalamy na ich grobie świeczkę. Być może nie do końca pogodzeni z tą stratą, powinniśmy jednak dziękować Opatrzności za ich piękne życiorysy i za możliwość obcowania z tymi niepospolitymi osobami. W ciągu najbliższego tygodnia wspominać będziemy postaci zasłużonych mieszkańców miasta i regionu, którzy zmarli w tym roku. Jako pierwszego wspominamy Andrzeja Fenrycha, wybitnego pedagoga, żołnierza AK, działacza "Solidarności", senatora wybranego w pierwszych demokratycznych wyborach do Senatu w pamiętnym czerwcu 1989 roku.

Ogloszenie

Andrzej Fenrych był kolejnym przedstawicielem wspaniałego wielkopolskiego rodu, który świadomie, wbrew niemieckim korzeniom, zamanifestował w XIX i XX wieku przywiązanie do polskości. Symbolicznym jak gdyby zwycięstwem rodu Fenrychów nad pruską Hakatą było wykupienie z rąk jednego z założycieli Hakaty – Hermana Kennemanna Pudliszek i wspaniałe ich zagospodarowanie - pisał w 1995r. Jerzy Gawroński. Pan Andrzej był zatem potomkiem Władysława, powstańcy wielkopolskiego z 1919r., zamordowanego w 1939r. przez Rosjan, bratankiem - Tadeusza, dowódcy szkoły podoficerów we Włocławku, zastępcy dowódcy Okręgu Generalnego w Poznaniu, burmistrza Krotoszyna, zamordowanego przez Niemców w Buchenwaldzie, był też synem Stanisława, który przejął od Niemców Pudliszki i uczynił je znane w całej Europie, gospodarząc na 1200 hektarach ziemi i budując m.in. drugi co do wielkości w Europie Środkowej zakład konserw owocowo – warzywnych i inne wytwórnie. W 1947 Władysław Gomułka zaprosił go do Warszawy i zaproponował pracę nad odbudową przemysłu owocowo-warzywnego na ziemiach odzyskanych. Stanisław Fenrych odmówił.

Andrzej Fenrych wraz z rodziną został wywieziony przez Niemców do Tarnowa w roku 1941; gdy wybuchła wojna miał 17 lat. W 1943 wyjechał w radomskie, gdzie został zaprzysiężony do oddziału AK ps „Gigant”. Przydzielony został do 72 p.p. AK oddziału „Zryw”. Brał udział w walkach pod Gałkami, Stefanowem i Przysuchą. Po wojnie wrócił do Poznania, maturę zdał w 1946, podjął studia na Akademii Handlowej, w 1948 r. poślubił Iwonę Stec. Dom postawił teść pana Andrzeja, który był kierownikiem działu zbytu Zakładów Azotowych w Mościach. Teść po wojnie wyszedł z więzienia, ale wkrótce, w 1949 roku UB wsadziło go z powrotem pod zarzutem szpiegostwa i wyrzuciło z domu wszystkich mieszkańców. Potem go zrehabilitowano, sąd orzekł zwrot mieszkania, ale decyzja ta została na papierze, Andrzej Fenrych wraz z żoną powrócili doń dopiero we wrześniu 1994 roku!
A. Fenrych studia skończył na Akademii Ekonomicznej w Krakowie w 1958 roku. Pracował wówczas jako główny księgowy w Technikum Mechanicznym w Tarnowie. Uczył w szkole, był wicedyrektorem.
Jeden z bardziej znanych działaczy tarnowskiej Solidarności, senator z listy Wałęsy, brał udział w I Krajowym Zjeździe Solidarności w gmachu Politechniki Gdańskiej. W pierwszym dniu stanu wojennego zapukali do niego panowie i powiedzieli, że tylko wiek chroni go przed internowaniem. Kazali mu podpisać oświadczenie, że zaprzestanie wrogiej działalności przeciwko Polsce. Oświadczył, że nie podpisze, gdyż podpisując przyznałby, że prowadził wrogą działalność przeciwko Polsce, a on tylko działał w interesie Polski. Po raz drugi podpadł w stanie wojennym, pracując nad tablicą upamiętniającą polskich oficerów zamordowanych przez NKWD w Katyniu. Obstawa SB była bardzo szczelna, tablica powstawała trzy lata. W czasie jednej z uroczystości przy Grobie Nieznanego Żołnierza prowadzonej przez Kościół i Solidarność zatrzymano m.in. jego i porucznika AK Jana Gomołę. Jan Gomoła zmarł, podczas wygłaszania na sali sądowej emocjonalnego wystąpienia.
Andrzej Fenrych doczekał się wolnej ojczyzny, budował ją w trakcie pamiętnych czerwcowych wyborów 1989r. i potem, jako jeden z pierwszych senatorów w ponownie niepodległej Polsce.
Zmarł we wrześniu br. w Tarnowie.
Senatora Fenrycha zapamiętamy jako pogodnego, pełnego szczerej życzliwości i wielkiej odwagi cywilnej człowieka, wzór niesłusznie odchodzących do lamusa zasad, w których patriotyzm i szacunek dla przodków nie są odruchami wyuczonymi, są kwintesencją wychowania. Kilkakrotnie korzystaliśmy z wielkiego doświadczenia Pana Andrzeja, którego traktowaliśmy jako wielki autorytet, a który nigdy - nawet schorowany - nie odmówił nam głosu, który mógłby upamiętnić polskie ofiary trudnej historii XX wieku. Pan Andrzej zawsze stawał po stronie tychże ofiar, znajdując głęboki sens ich często męczeńskiej, straszliwej śmierci... Odszedł do swoich i nie mamy żadnych wątpliwości, że swoi go przyjęli z radością.

PD
We wspomnieniu wykorzystaliśmy fragmenty tekstu Jerzego Gawrońskiego "Nigdy w życiu nie kłamałem" (Gazeta Krakowska, 15 maja 1995r.).

MySQL Error : Connection Error
Error Number: 0 
Date        : Sat, December 21, 2024 16:25:38
IP          : 18.191.186.84
Browser     : Mozilla/5.0 AppleWebKit/537.36 (KHTML, like Gecko; compatible; ClaudeBot/1.0; +claudebot@anthropic.com)
Referer     : 
PHP Version : 4.4.9
OS          : Linux
Server      : Apache
Server Name : intarnet.pl
Script Name : /www1.atlas.okay.pl/index_full.html