Źródło: inTARnet.pl

  Recenzja koncertu Marii Peszek w kinie "Marzenie"    -   17/11/2008

Podobał nam się, i to bardzo, debiutancki album Marii Peszek „Miasto Mania”. Był zjawiskowy, błyskotliwy i czarujący. Ciekawi więc byliśmy najnowszej płyty „Maria Awaria”. Zawód po jej wysłuchaniu (na żywo) był jednak spory, bo przyniósł to wszystko, nad czym Peszek akurat mogłaby jeszcze popracować. O ile nielicznym fragmentom oprawy muzycznej nie można było zbyt wiele zarzucić, bo nie brakowało w nich i pieszczących ucho jazzowych wstawek i mocnego, niemal punkowego nerwu, to już ogołocone z muzycznego podkładu teksty, obnażyły smutną prawdę o autorce, która bywa nie tylko, jak sama przyznaje „nimfomańką”, ale i grafomańką. Na domiar złego, ta „obsceniczna” płyta, jest według nas pierwszym w historii polskiej muzyki alternatywnej dziełem prawdziwie antykoncepcyjnym. Po jej wysłuchaniu wszystkiego się odechciewa.

Ogloszenie

Medialny szum wokół „Mari Awarii”, która miała być skandaliczna, szokująca i bulwersująca, okazał się tak naprawdę wyłącznie kwestią udanej kampanii reklamowej, a nie rzeczywistego stanu rzeczy. Potwierdził to również wczorajszy koncert Marii Peszek, zorganizowany przez TCK w tarnowskim kinie „Marzenie”, który nie dość, że był nudny i bezpłciowy, to jeszcze z powodu fatalnego nagłośnienia, ciężkostrawny.
Cóż, niewykluczone, że „nieprzyzwoite” piosenki brykającej bez spodni, ale za to w męskich majtkach, podkoszulku i w zatkniętym na głowę indiańskim pióropuszu, artystki przyprawiły niektórych, co smutniejszych osobników o raczej PISowskich inklinacjach, o rumieniec na twarzy. My jednak z przykrością musimy odnotować, że słuchając, jak Maria Peszek za pomocą śpiewu, recytacji oraz całej gamy miauknięć, mruknięć i westchnień próbuje „przełamywać” tabu seksu (który od dawna przestał być tabu) infantylnymi sprośnościami niezmiennie kręcącymi się wokół rozporka, przyłapywaliśmy się głównie na ziewaniu lub ironicznych uśmiechach, bo proszę sobie wyobrazić, że płyta Marii potrafi nawet rozśmieszyć - tyle, że w sposób zupełnie przez nią niezamierzony.
Wszystko, czym artystka chce szokować, wypada albo śmiesznie, albo już kiedyś było i to w o wiele lepszym i ostrzejszym wydaniu. Nie do przejścia są okraszone częstochowskimi rymami, koszmarnie pretensjonalne teksty i trzeba mieć naprawdę dużą wyobraźnię, żeby nazwać je poezją. Autorka korzysta z dość ograniczonego słownika i szczytem jej literackich możliwości wydają się aforyzmy typu: „arktyczny wzwód”, „ujawnia cudownej urody napletek” „dla własnej wygody zapuszczam swe ogrody”, „kolekcjonuję wzwody”czy „kochanie, robię pranie”. Doprawdy przeciekawe. Tylko gdzieś z tych wszystkich atrakcji wyparował sens (nie wspominając o artyzmie). Zupełnie nie zaskakują też zabawy słowne (te z„Misia” słyszeliśmy już u pana Świetlickiego). W „Marii Awarii” absolutnie nic nie podnieca, nie gorszy i nie szokuje. No, może poza jednym faktem - tytuł „Hujawiak” został napisany przez samo „h”.
Oczywiście pewne środowiska mogą się snobować na słuchanie tej płyty. Zwolenniczki stylu życia zachwalanego przez „Seks w wielkim mieście”, czyli różnego rodzaju odmóżdżone „Cosmopolitany”, czy zbuntowana młodzież z pewnością będą piać z zachwytu, ale dla całej reszty będzie to mocno wątpliwa satysfakcja. Dla nas też. Z jeszcze jednego powodu: seks się uprawia, a nie mówi o nim, albo się o nim mówi i się go nie uprawia.
AS,DC

MySQL Error : Connection Error
Error Number: 0 
Date        : Sat, December 21, 2024 13:52:39
IP          : 3.149.240.186
Browser     : Mozilla/5.0 AppleWebKit/537.36 (KHTML, like Gecko; compatible; ClaudeBot/1.0; +claudebot@anthropic.com)
Referer     : 
PHP Version : 4.4.9
OS          : Linux
Server      : Apache
Server Name : intarnet.pl
Script Name : /www1.atlas.okay.pl/index_full.html