Tatarak
„Tatarak”, film oparty na opowiadaniu Jarosława Iwaszkiewicza, wydaje się na początku subtelną i wzruszająca historią o niemożliwej miłości, jednak Andrzej Wajda idzie dalej, tworząc wielowymiarową opowieść o miłości, która przychodzi za późno, i o śmierci, która przychodzi za wcześnie. „Tatarak” to również film o tworzeniu filmu. Andrzej Wajda wplótł w opowiadanie Iwaszkiewicza autentyczne monologi Krystyny Jandy na temat przedwczesnej śmierci jej męża, cenionego operatora Edwarda Kłosińskiego, któremu film jest dedykowany.
Twórczość Andrzeja Wajdy zajmuje bardzo ważną pozycję w polskiej kulturze. Jego filmy weszły do kanonu sztuki filmowej. Jury 59. Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Berlinie w 2009 roku przyznało Andrzejowi Wajdzie nagrodę im. Alfreda Bauera za film „Tatarak”. Nagroda ta przyznawana jest reżyserom, którzy wyznaczają nowe perspektywy sztuki filmowej. Jeden z zagranicznych dziennikarzy nazwał nowy film Wajdy „diamentem w popiele tegorocznego konkursu” (nawiązując w ten sposób do jednego z najbardziej znanych filmów tego reżysera).
