Źródło: inTARnet.pl

   Gminy Przegląd Grup Kolędniczych i Jasełkowych w Łękawce    -   01/2/2011

Jak ważne są dla środowisk lokalnych, ich integracji, a nawet naszej narodowej tożsamości wszelkiego rodzaju gminne przeglądy i konkursy - o tym mogą wiedzieć tylko ci, którzy w nich uczestniczą. W minioną sobotę miałem zaszczyt brać udział w charakterze jurora w XIII Gminnym Przeglądzie Grup Kolędniczych i Jasełkowych w Łękawce (gmina Tarnów). A oto i garść związanych z tym refleksji...

Gorąco zachęcam do wysłuchania reportażu – pośród prezentacji poszczególnych grup wypowiada się dyrektor SP w Łękawce Andrzej Muniak :

Ogloszenie

>

29 stycznia w Szkole Podstawowej w Łękawce odbył się XIII Gminny Przegląd Grup Kolędniczych i Jasełkowych . W przeglądzie wzięło udział dwa przedszkola i jedenaście szkół podstawowych z Gminy Tarnów. Jury w składzie: Joanna Augustyn Wróbel (nauczyciel muzyki), Szymon Wojtanowski (artysta malarz), Adam Ryba (kierownik Gminnej Biblioteki Publicznej) i niżej podpisany postanowiło przyznać następujące nagrody:
- w kategorii przedszkolaków – I miejsce przypadło w udziale Publicznemu Przedszkolu w Tarnowcu. Piękne jasełka zaprezentowały również 4 i 5 latki z Publicznego Przedszkola w Zbylitowskiej Górze.
- w kategorii uczniów szkół podstawowych z klas 1-3: I miejsce – Szkoła Podstawowa nr 1 w Woli Rzędzińskiej, II miejsce – Szkoła Podstawowa w Błoniu, III miejsce – Szkoła Podstawowa w Zgłobicach. IV  równorzędne miejsca w tej grupie zajęły: Szkoła Podstawowa w Porębie Radlnej, Zespół Szkoły Podstawowej i Publicznego Przedszkola w Koszycach Małych, Zespół Szkół Publicznych w Koszycach Wielkich, Szkoła Podstawowa w Zbylitowskiej Górze, Zespół Szkół Publicznych w Tarnowcu, Szkoła Podstawowa w Łękawce.
- w kategorii uczniów klas 4-6: I miejsce – Szkoła Podstawowa w Zawadzie, II miejsce – Szkoła Podstawowa w Jodłówce Wałkach, III miejsce – Szkoła Podstawowa w Łękawce.
Ponadto jury przyznało też nagrody indywidualne w każdej z kategorii, dla najlepiej zapowiadających się aktorów (wielkie brawa dla wyjątkowo naturalnego pasterzyka „w zielonym kapeluszu” z SP w Błoniu, który – chyba z uwagi na grypę – musiał kilkukrotnie przebierać się z boku sceny i występować w wielu rolach. Jury, choć pierwotnie tego nie planowało, postanowiło również nagrodzić znakomitą wokalistkę z z SP w Koszycach Małych (kategoria klas 1-3).

Ponieważ na przestrzeni ostatnich lat miałem sposobność wielokrotnie uczestniczyć w różnych edukacyjnych lub kulturalnych przedsięwzięciach organizowanych w szkołach na terenie miast i gmin, muszę zauważyć, iż wielokrotnie widać było po stronie szkół gminnych większe zaangażowanie niż w przypadku placówek miejskich. To pierwsza moja konkluzja. Po drugie – wszelkie tego rodzaju przedsięwzięcia znakomicie łączą rodziców, dziadków, wnuków, mając – zwłaszcza w małych ośrodkach – trudny do przecenienia walor integracyjny, wpływający na poczucie pewnej wspólnoty. W przypadku „jasełek” mamy dodatkowo do czynienia z budowaniem tożsamości – nie tylko tej lokalnej (ostatnio przyjęło się mówić o „małych ojczyznach), ale także tej narodowej, która wbrew kosmopolitycznej propagandzie jest silnie kultywowana we wszystkich krajach Europy, nie tylko w zakresie polityki historycznej. O znaczeniu takich przedsięwzięć, w prezentowanym nagrania wspomina gospodarz Przeglądu... - dyrektor szkoły w Łękawce pan Andrzej Muniak. Tego rodzaju gminne przeglądy mogą więc być bardzo ważna cegiełką w budowaniu – tak naprawdę – postaw prospołecznych, patriotycznych, nie wspominając już o oczywistych walorach takich jak kształtowanie aktywności młodego człowieka, rozwijanie jego artystycznych czy innych umiejętności. W przypadku „jasełek” dochodzi do tego ugruntowanie naszej chrześcijańskiej, katolickiej tożsamości.
I kolejna obserwacja: co ciekawe, nawet (a może zwłaszcza?) w przypadku przeglądów kolędniczych zobaczyć możemy, jak w zwierciadle, jak otaczająca nas rzeczywistość przenika również do tego rodzaju widowisk; widać w nich dokonujące się w naszym społeczeństwie przemiany kulturowe. Ale o tym jeszcze wspomnę, dla uważnych czytelników, poniżej...

W przeglądzie w Łękawce znakomicie wypadły przeszkolaki, niekiedy lepiej niż uczniowie szkół podstawowych. Oczywiście należy docenić trud wszystkich – uczniów, rodziców, nauczycieli; ktoś jednak musiał być lepszy, a ktoś gorszy; być może czasem jedna grupa miała lepszy dzień, inna mniej udany. Zresztą, spod poszczególnych prezentacji zwłaszcza trud „otoczenia” pociech był niekiedy widoczny (materiały użyte do niektórych strojów były przepyszne, przypominały wręcz ornat!). U jednych bogatsza była scenografia, u innych aktorstwo. Jurorom przyszło więc oceniać wiele elementów, nie tylko repertuar, interpretację, kostiumy czy „ogólny wyraz”. Sytuację dodatkowo komplikował fakt, iż trudno czasem porównywać szkoły różne liczebnością uczniów – w większym zbiorowisku wszak statystycznie łatwiej o tych zdolniejszych. Braliśmy więc pod uwagę również „zwyczajne” zaangażowanie, spontaniczność. Pewną trudność sprawiała nam natomiast ocena – i tu uwaga do nauczycieli – prezentacji korzystających z podkładów muzycznych, gdzie trudno oddzielić chór śpiewających uczniów od chóru tychże śpiewających na płycie CD. Ja akurat, ceniąc dobór aranżu, szczególną uwagę przykładałem jednak do muzyki wykonywanej „na żywo”, czy to był „quasi-żywy” podkład syntezatora, czy też (a zwłaszcza) dziecięcy zespół grający na fletach (SP Wola Rzędzińska, Jodłówka Wałki), albo też śpiewający a capella. Tak było, o ile dobrze pamiętam, w przypadku Szkoły Podstawowej w Koszycach Małych, gdzie dodatkowym atutem była znakomita wokalistka (którą słychać w nagraniu) – niestety w tym, podobnie jak w paru innych przypadkach, grypa zdziesiątkowała zespół, pozbawiając go nie tylko akompaniamentu i w tej akurat prezentacji zabrakło chociażby teatralności, więc mimo licznych wahań, nie mogliśmy mu dać żadnego z pierwszych trzech miejsc. W paru innych prezentacjach również pewien brak naturalności, słaby wyraz, statyczność, dawała o sobie znać, choć były takie, gdzie mimo młodego wieku wykonawców zadbano np. o to, że skoro już jest na scenie kołyska z Dzieciątkiem, to wypadałoby ją kołysać.
Prezentacje były różne – jedne miały wyraz tradycyjny, inne bardziej „eksperymentalno – poszukujący”; szczególnie w przypadku grupy prowadzonej przez siostrę zakonną (SP w Błoniu) okazało się, że jasełka wystawione „po Bożemu”, nie oznaczają jasełek nudnych; to był prawdziwy powiew świeżości, mający w dodatku walor edukacyjny. W tej inscenizacji przewinęły się dzieci „z całego świata”.

Niektóre inscenizacje zaskakiwały oryginalnością. Interesująca była scena z policyjnym komisariatem, do którego wpada anioł, chcąc zaprosić funkcjonariusza do stajenki z Jezusem, ten zaś na początku odpowiada, że nie wiedziałby, jak to wpisać w formularze... Tego rodzaju widowisko zafundowała nam w kategorii klas IV-VI, o ile dobrze pamiętam, SP Jodłówka-Wałki.
Z pewnością na wyróżnienie zasługuje SP w Zbylitowskiej Górze – to było duże zaskoczenie, zobaczyliśmy bowiem niebanalną, pomysłową prezentację widowiska w języku angielskim. Trochę się wszakże zaniepokoiliśmy, że w całym tym prezentowo-choinkowym anturażu z dzwoniącymi z angielska dzwoneczkami, trudno się było dopatrzeć Jezusa, a w każdym razie długo nam przyszło na „największego gazdę” czekać. Mnie osobiście w poszczególnych prezentacjach zaniepokoiło zresztą parę podobnych „drobiazgów” - np. wierszowane stwierdzenie, że „jak Ty Panie Jezu” zapewnisz nam prezenty, to my się tobą zaopiekujemy, czy jakoś tak. Wymowna była również sytuacja, w której mały diabeł, drżąc ze strachu przed starszymi diabłami, wskazuje właściwą drogę małemu aniołkowi i już mniejsza o to, czy była to droga do Jezusa czy do nieba. Sytuacja ta jako żywo przypomniała mi doskonale logiczne wywody pewnego doktoranta KUL, który dowodził, że szatan jest naszym bliźnim, a które posłużyły Teatrowi Nie Teraz za fragment tekstu w spektaklu o opętaniu „Liczba Aniołów”. Rozumiem intencje, że jednak nawet najgorszy człowiek może doznać nawrócenia – mały diabełek zostaje z piekła wygnany i dołącza do grona pasterzyków, jednak do dziś czuję na wspomnienie tej „jasełkowej” sceny niepokój, aż mi ciarki przechodzą po plecach. Tej prezentacji pozwalam sobie poświęcić jednak najwięcej kąśliwych uwag, albowiem aktorsko była zdecydowanie najlepsza (Szkoła Podstawowa w Zawadzie). To była niemal jedyna, prawdziwa interakcja między młodziutkimi aktorami, którzy rzeczywiście ze sobą dialogowali, nie zaś wygłaszali monologi. Chylę czoła przed zdolną młodzieżą i opiekunem grupy. SP w Zawadzie w swojej kategorii zajęła pierwsze miejsce.

Nie sposób w jednym tekście wymienić opisać wszystkich widowisk – we wszystkich ich aspektach (nie wspominałem np. że niektórzy „walczyli” z tekstem bez mikrofonów). Z pewnością należy podkreślić ogromny wkład pracy i zaangażowanie wszystkich dzieci, nauczycieli i rodziców. Choć zdania są podzielone, uważam że choć z jednej strony w takich przeglądach przyznawanie punktowanych miejsc jest istotne, to jednak tu, w Łękawce, wszyscy byli zwycięzcami...

Fotoreportaż można obejrzeć na stronie: http://www.jaselka.lekawka.pl/

M. Poświatowski

Foto: Przedszkole w Tarnowcu

MySQL Error : Connection Error
Error Number: 0 
Date        : Sat, December 21, 2024 14:15:32
IP          : 52.15.178.218
Browser     : Mozilla/5.0 AppleWebKit/537.36 (KHTML, like Gecko; compatible; ClaudeBot/1.0; +claudebot@anthropic.com)
Referer     : 
PHP Version : 4.4.9
OS          : Linux
Server      : Apache
Server Name : intarnet.pl
Script Name : /www1.atlas.okay.pl/index_full.html