Źródło: Radio MAKS/Dziennik Polski/InTARnet.pl

   Kazimierz Abratowski patronem sali MFK   -   25/11/2004

Patron dla odnowionej sali widowiskowej. W Mościckiej Fundacji Kultury dziś uroczyste nadanie obiektowi imienia profesora Kazimierza Abratowskiego. Ta propozycja została przedstawiona i przyjęta przez członków Towarzystwa Przyjaciół Mościc. Prof. Kazimierz Abratowski – pianista, dyrygent, pedagog i kompozytor został wybrany nieprzypadkowo – mówi Halina Dorocka z MFK.

Ogloszenie

Dzisiejsze uroczystości zainauguruje o 17.30 otwarcie okolicznościowej wystawy. Na 18.00 zaplanowano uroczyste odsłonięcie tablicy upamiętniającej postać nowego patrona sali koncertowej (jej autorem jest Jacek Kucaba). Aktu tego dokonają wnuczęta profesora – Marcela Erazmus i Jerzy Jankowski. 10 minut później goście będą mogli obejrzeć operę „Cyrulik Sewilski”.
W tym roku minęła właśnie 30. rocznica śmierci prof. Kazimierza Abratowskiego, przez wiele lat zwiazanego z mościcami. Towarzystwo Przyjaciół Mościc proponowało swego czasu nazwanie jednej z ulic imieniem Abratowskich. Pomysł nie doszedł do skutku, ale dziś Mościcka Fundacja Kultury uwiecznia nazwisko Kazimierza - tablicą i nazwą sali koncertowej.
Z dzielnicą mocno byli związani - Kazimierz Abratowski i syn - Jerzy Gabriel.
Kazimierz Abratowski - pianista, dyrygent orkiestr symfonicznych i dętych, mandolinowych, chórów, pedagog, kompozytor muzyki scenicznej i rozrywkowej żył w latach 1893-1974. Jadwiga Jarosz, autorka biogramów ojca i syna, ustaliła, iż senior pochodził z rodziny organistów. Kształcił się we Lwowie i tu, przez kilka lat, prowadził amatorską orkiestrę symfoniczną przy stowarzyszeniu "Gwiazda". Równocześnie prowadził klasę kameralną i orkiestrę symfoniczną w Lwowskim Instytucie Muzycznym, późniejszym Lwowskim Konserwatorium Muzycznym im. K. Szymanowskiego. Jubileusz dziesięciolecia amatorskiej orkiestry uczczono koncertem z utworami dyrygenta. Komponował utwory do poezji Rydla, Konopnickiej. Komponował muzykę do wodewilów, nie stronił - zaznacza Jadwiga Jarosz - od muzyki lekkiej. W 1937 roku muzyk przeniósł się do Tarnowa, gdzie do roku 1958 prowadził kilka orkiestr: Orkiestrę Dętą Zakładów Azotowych, a także smyczkową i mandolinową. Najwięcej uwagi poświęcał tej pierwszej. Po dramatycznych latach wojny (dyrygent znalazł odpowiednią kryjówkę dla instrumentów i tym samym uratował tak wielki majątek) orkiestra koncertowała w całym kraju, ciesząc się uznaniem i krytyków i publiczności. Gdy w roku 1958 przeszedł na emeryturę, muzyczne pasje skupił na szkolnej orkiestrze Technikum Chemicznego, gdzie wychował ponad 120 uczniów. Grób Abratowskiego znajduje się na cmentarzu w Mościcach.

Syn Jerzy Gabriel Abratowski był pierwszym w kraju posiadaczem organów Hammonda i poszedł w ślady ojca, komponując m.in. muzykę rozrywkową. Przez wiele lat zasiadał w jury Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu. Tą postacią szczyci się IV LO. Absolwent rocznika 1949, zdradzający talent muzyczny, wkrótce po maturze rozpoczął studia muzyczne na Uniwersytecie we Wrocławiu. Tu zatrzymał się na dłużej pracując w Teatrze Młodego Widza, a następnie w Polskim Radiu. Do Warszawy przyjechał w 1952 r., gdzie jako inżynier nagrań przetrwał lata stalinowskie. Skomponował m.in. muzykę do trzech sztuk teatralnych Sławomira Mrożka i do "Szklanej menażerii" Tennesse Williamsa-jednego z największych dramaturgów amerykańskich. Interesował go jazz, grał w kwartetach i kwintetach. Skomponował muzykę do około 150 piosenek, w tym szlagierów gwiazd polskiej piosenki. Od 1966 roku przebywał w USA, spędził tu 23 lata życia, aż do tragicznego wypadku - zginął od kuli czarnego bandyty, schwytanego wkrótce przez policję i skazanego na dożywocie.

MySQL Error : Connection Error
Error Number: 0 
Date        : Sun, December 22, 2024 06:16:51
IP          : 3.137.174.253
Browser     : Mozilla/5.0 AppleWebKit/537.36 (KHTML, like Gecko; compatible; ClaudeBot/1.0; +claudebot@anthropic.com)
Referer     : 
PHP Version : 4.4.9
OS          : Linux
Server      : Apache
Server Name : intarnet.pl
Script Name : /www1.atlas.okay.pl/index_full.html