Źródło: inTARnet.pl

  Pegazem po Tarnowie   -   13/6/2005

„W góry, w góry młody bracie/ Tam swoboda czeka na cię” - zachęcał sto lat temu znany pisarz i podróżnik Wincenty Pol. A zupełnie niedawno przypomniał to popularne niegdyś zwołanie nasz nowy portalowy kolega po piórze, autor felietonów „Żak co tydzień”. Szkoda tylko, że, jak słusznie zauważył mój skrzydlaty przewodnik, są to tylko przedruki tych samych tekstów publikowanych w tym samym czasie w pewnym Galicyjskim Tygodniku Informacyjnym, którego p.o. naczelnego nosi to samo nazwisko, co nasz „portalowy filozof”, a i konterfekt jakby ten sam...

Ogloszenie

Żal duszę ściska na takie marnotrawstwo talentu, wszak jego dysponent to profesorska głowa, zaś jej właściciel buławę marszałkowską w plecaku nosi i piórem ostrym obdarzon, o poetyckich i aktorskich laurach nie wspominając.

Tak więc ambicjonalnie zmotywowani postanowiliśmy z Pegazem nieco się przewietrzyć i empirycznie sprawdzić, co słychać i widać w tzw. kulturalnym terenie. A przy okazji zdemaskować niecne manipulacje, jakie z naszą pogodą wyprawiają klimatyczni „oni”. Bo jak na razie to prawie, co dzień leje deszcz i jest coraz chłodniej, zaś promienie słońca będą niedługo na kartki lub bony. A młodzieży niechaj dorośli wyjaśnią, o co chodzi z tą reglamentacją dóbr ziemskich i nadprzyrodzonych, bo nam się zwyczajnie nie chce. Za to zechciało nam się zatrzymać po drodze w leżącej nieco na kulturalnych peryferiach, aliści w centrum najbardziej industrialnej dzielnicy Tarnowa - Mościckiej Fundacji Kultury, gdzie trafiliśmy na niecodzienny wernisaż.

Otóż, wystawiono tam onegdaj całkiem udaną replikę znanego dzieła Jana Styki „Panorama Siedmiogrodzka”, powstałego na zamówienie Węgrów dla uczczenia 50 rocznicy bitwy o Sybin, stoczonej przez armię gen. J. Bema 11 marca 1849 roku z przeważającymi wojskami austriacko-węgierskimi. To monumentalne dzieło mające w oryginale wymiary 15 metrów wysokości i 120 metrów długości, pokazano w Tarnowie - Mościcach w skali 1 : 10. Ten długi na 12 metrów i wysoki na 1,5 metra obraz wykonali utalentowani uczniowie artysty plastyka Piotra Budzyńskiego z Zespołu Szkół Plastycznych w Tarnowie. To malarskie trio w składzie Tomasz Gotfryd, Paweł Szumański i Rafał Szczygieł odłożyło na bok tradycyjne malarskie akcesoria, jakimi posługiwał się mistrz Styka, czyli farby olejne i płótno, a użyło do wykonania kopii farby akrylowe i płytę... Ta przygotowywana przez wiele miesięcy praca zaskakuje swoją dojrzałością i bardzo dobrze oddaje klimat oraz atmosferę oryginału, przybliżając nam wyobrażenie o całości dzieła, które ponad sto lat temu namalował Jan Styka. Dodatkowym wyzwaniem dla młodych twórców tarnowskiej „Panoramy Siedmiogrodzkiej” była możliwość porównania wykonanej kopii z oryginalnymi fragmentami tego ogromnego obrazu, jakie za sprawą kustosz Alicji Majcher-Węgrzynek, od ponad 20 lat gromadzi Muzeum Okręgowe w Tarnowie.

Zainteresowanych szczegółami historii „Panoramy Siedmiogrodzkiej”, której burzliwe dzieje to niemal gotowy scenariusz filmu akcji /autor zniszczył swoje dzieło tnąc je na kilkadziesiąt kawałków!/, odsyłam do nowego tarnowskiego czasopisma społeczno-kulturalnego „Teraz”, na łamach którego pani kustosz Węgrzynek opisuje to wszystko z detalami. Dobrze, że chociaż ta praca dyplomowa młodych tarnowskich plastyków przypomina o prawdziwej Panoramie, której oryginalne fragmenty, na co dzień ukryte są za dębowymi drzwiami Muzeum, a które odpowiednio wyeksponowane /oczywiście Panoramy a nie drzwi!/, powinny być kulturalną wizytówką naszego miasta i regionu.

Ale cóż się dziwić, skoro Tarnów jest wprawdzie miastem, ale włada nim tylko prezydent, podczas gdy, taki np. Wojnicz miastem nie jest, ale ma... króla! Jest nim, co prawda tylko zwykły obywatel, aczkolwiek wielce dla tego ambitnego miasteczka zasłużony i pełniący w przeszłości wiele zaszczytnych funkcji publicznych. Ten były aktor i czynny poeta, a obecnie głównie dziennikarz i działacz, tudzież przedsiębiorca w jednej osobie objawił się ostatnio w naszym mieście, jako wydawca nowego periodyku kulturalnego „Teraz”. Żeby rzecz uściślić, należy dodać, iż te wydawnicze prerogatywy Andrzeja K. wynikają z racji pełnionej przezeń funkcji prezesa Stowarzyszenia Literackiego „Jaskółka”. Ponieważ jaskółki podobnie, jak Pegaz, nie od dziś suponują, że najgorsze są spółki, więc czas pokaże, jaki los czeka „Teraz”, nas i Króla. Póki co, uniesieni upeerowskim wietrzykiem /zbieżność nazwisk z młodym prawnikiem i działaczem Maciejem W. zupełnie przypadkowa/, udaliśmy się wprawdzie jeszcze nie w góry, do czego zachęca nas felietonista Żak, ale w ich „pobliże”, a mianowicie do owego królewskiego Wojnicza.

Tamże natrafiliśmy na sensację archeologiczną, zgoła nie lokalną ale o zasięgu daleko wykraczającym poza naszą mniejszą ojczyznę, czyli staruszkę Galicję, która ma szanse zmartwychwstać, jako jeden z Euroregionów. Tak przynajmniej zaplanowali to brukselczycy, pospołu z naszymi czerwonymi ziomkami. Ale do rzeczy, a raczej do stanowiska archeologicznego usytuowanego w miejscu, gdzie przebiegać ma planowana obwodnica Wojnicza. Tarnowscy archeolodzy pod wodzą Andrzeja Cetery, dyrektora delegatury Służby Ochrony Zabytków, odkryli tam dobrze zachowane pozostałości cmentarzyska i osady z okresu kultury łużyckiej. Liczą one, bagatela, prawie trzy tysiące lat, co nawet na skrzydlatym Pegazie, obytym a raczej oblatanym w świecie, zrobiło duże wrażenie. Dotychczas przebadano odkryte cmentarzysko, na którym palono ciała, znajdując tam m.in. resztki ówczesnych naczyń składanych do grobów. Do szczegółowej naukowej penetracji pozostało jeszcze drugie stanowisko kryjące prehistoryczną osadę. Ale już teraz wiadomo, że na tym kilkudziesięciometrowym obszarze, bo tyle dotąd odkryto, istniało pomiędzy VIII - IX wiekiem przed naszą erą centrum administracyjne czyli coś w rodzaju miasta. Czyż trzeba lepszego argumentu w toczonej aktualnie dyskusji tamtejszego obywatelstwa na temat przywrócenia Wojniczowi praw miejskich?

Ale nie tylko archeologią Wojnicz słynie. Nie tylko promuje się poprzez swoją przeszłość ale i teraźniejszość, co z kolei dobrze zdaje się rokować na jego przyszłość. Ostatnio dzieje się tak za sprawą fotograficznego „Fotum”, czego nie należy mylić z fatum, chyba, że w pozytywnym, jeśli takowe jest, znaczeniu tego słowa. Chodzi o skupiającą młodych pasjonatów Pracownię Fotografii „Fotum”, jaką zorganizowali dwaj wojniccy obywatele: Krzysztof Stós i dyrektor GOK – Stefan Wełna. Fotograficzna młodzież ma za sobą już pierwsze wystawy, o których coraz głośniej w Wojniczu i okolicy. Po „Coś tam, coś tam” – ekspozycji fotografii artystycznej, przygotowali oni „Kontrast” - przegląd różnych technik i tematów z wykorzystaniem eksponatów z Izby Regionalnej, aby następnie przenieść swoich fanów w „Estetykę cienia”, ukazującą bardzo różnorodne poszukiwania artystyczne jej autorów. Po tych fotograficznych otrzęsinach wojniccy fotograficy przenieśli się z małej salki na poddaszu do prawdziwej sali wystawowej w siedzibie Towarzystwa Przyjaciół Ziemi Wojnickiej, gdzie ostatnio pokazali „Perspektywy” dokumentujące dzień dzisiejszy gminy Wojnicz , która mając takie perspektywy rychło może stać się miastem. Ciekawe tylko, co znajdzie się w nowym herbie i czy król abdykuje na rzecz burmistrza, a może wybiorą go wójtem? Wtedy „Fotum” mogłoby zamienić się w Forum, na którym toczyliby dysputy pan, wójt i pleban. Oczywiście – pro publico bono...

Ryszard Zaprzałka

MySQL Error : Connection Error
Error Number: 0 
Date        : Sat, December 21, 2024 14:03:59
IP          : 13.58.152.136
Browser     : Mozilla/5.0 AppleWebKit/537.36 (KHTML, like Gecko; compatible; ClaudeBot/1.0; +claudebot@anthropic.com)
Referer     : 
PHP Version : 4.4.9
OS          : Linux
Server      : Apache
Server Name : intarnet.pl
Script Name : /www1.atlas.okay.pl/index_full.html