Źródło: inTARnet.pl

  Jaka szkoła?    -   06/9/2006

Rozpoczynający się właśnie rok szkolny jest okazją do rozmowy o kondycji polskiej i tarnowskiej edukacji. Ta pierwsza wstrząsana jest co i rusz kolejnymi zmianami wymyślanymi przez naszych posłów i senatorów oraz pomysłami kolejnych ministrów od edukacji. Ta druga – stanowi zwierciadło i pozwala przyjrzeć się lokalnie, już to swoistemu „wyścigowi zbrojeń”, uprawianemu przez nauczycieli wspinających się po kolejnych szczeblach awansu zawodowego, już to problemom dyscypliny i narkomanii w szkołach, wciąż skwapliwie zamiatanym pod dywan przez dyrektorów i nauczycieli. Na te i inne szkolne tematy rozmawialiśmy z wiceprezydentem Wojciechem Magdoniem.

Ogloszenie

>

A są to tematy niewyczerpane. Z jednej strony mamy awans zawodowy, częstokroć uprawiany metodą papierkową, niekoniecznie mający pokrycie w rzeczywistości. Z drugiej strony, być może sensowne wkrótce stanie się pytanie co dalej – gdy już wszyscy będą posiadali ów najwyższy stopień mianowania, podobnie jak dziś niemal wszyscy posiadają zdeprecjonowany tytuł magistra. A może w dobie demograficznego niżu w cenie zaczną być nauczyciele mniej doświadczeni, bo mniej kosztowni – i zacznie się chowanie dyplomów do szuflad? Jest jeszcze problem upadku etosu nauczyciela, od którego oczekuje się, że przemieni małego potworka, nierzadko chuligana w aniołka, jednocześnie podważając jego autorytet, prawo do ukarania, bo przecież „mój Piotruś to takie grzeczne dziecko”. Brak komunikacji między rodzicem, a nauczycielem i absurdalny mit bezstresowego wychowania zbiera poważne żniwo; decyzja nauczyciela jest częstokroć z góry określana przez rodzica jako zła i krzywdząca. Zamieszanie potęguje przekonanie, że konieczność podniesienia głosu jest porażką pedagogiczną nauczyciela – nigdy rodzica. Zamieszanie potęguje strach, o którym się nie mówi – że uczniowie na kolejnej lekcji znów zaczną się bawić w „podpuszczanie” nauczyciela, by wyprowadzonego z równowagi sfilmować nowym telefonem komórkowym. Choć w zasadzie czemuż podobnie nie miałby postąpić nauczyciel, filmując łobuza?
Temu strachowi towarzyszy nawyk „zamiatania pod dywan”. Problemów wychowawczych, przemocy w szkole i narkotyków. Nauczyciel jest przekonany, że gdy „zauważy problem”, do dyrektora szkoły pójdzie sygnał że „sobie nie radzi”. Dyrektor też trudną sprawę pod siebie zamiecie, z tej samej przyczyny, no a przecie kto pośle dziecko do szkoły, w której np. narkomania kwitnie?
I jest jeszcze jeden grzech główny – niekonsekwencja. Niekonsekwencja, dzięki której coś, co uchodzi u jednego nauczyciela, u drugiego jest niedopuszczalne, tak, jakby w danej szkole nie obowiązywał jeden kodeks ucznia i jeden standard zachowania. Tu nauczyciele przegrywają na całej linii, ponosząc konsekwencje własnej pobłażliwości lub strachu przed zdecydowaną reakcją. Także z przyczyn jak wyżej. I koło się zamyka.

Zapraszając do dyskusji na temat stanu edukacji, jednocześnie zapraszam do wysłuchania - inaugurującej jej w jakiś sposób - rozmowy z wiceprezydentem Tarnowa Wojciechem Magdoniem. Obok wspomnianych tematów rozmawialiśmy także o rozmijaniu się oferty edukacyjnej z potrzebami rynku, na którym brakuje np. fachowców, absolwentów szkół zawodowych i techników oraz o dyrektorskiej niezależności.
Posłuchaj:
- pierwszej części rozmowy (((mp3))) -1
- drugiej części rozmowy (((mp3))) - 2
- trzeciej części rozmowy (((mp3))) -3.

M. Poświatowski

MySQL Error : Connection Error
Error Number: 0 
Date        : Sat, December 21, 2024 12:56:59
IP          : 3.145.46.139
Browser     : Mozilla/5.0 AppleWebKit/537.36 (KHTML, like Gecko; compatible; ClaudeBot/1.0; +claudebot@anthropic.com)
Referer     : 
PHP Version : 4.4.9
OS          : Linux
Server      : Apache
Server Name : intarnet.pl
Script Name : /www1.atlas.okay.pl/index_full.html