Źródło: inTARnet.pl

   Bluesrock`owe odjazdy   -   12/8/2007

Piątkowe wieczory w sierpniu Tarnowianie, jak na EuroUnistów przystało, spędzają bawiąc się w pub-licznym gronie przy pierwszoligowych kapelach, które ściągnął ku wspólnej uciesze Wojtek Klich i TCK, a prezydent zezwolił się swawolić do 23.00. Wiwat magistrat. Niech żyje kult-hura! Tym razem na scenie pod Ratuszem mogliśmy wysłuchać dwóch zespołów: Teksasy i Riders.

Ogloszenie

>

Teksasy czyli ludyczne podrygi
Czują bluesa po texańsku, co wyrażają nazwą, choć ta - jak żartował sobie Wojtek - może śmiało pochodzić od strojów w jakich zwykle grają Ci hardzi faceci w … no właśnie - teksasach. Od razu wtrącę swoje trzy grosze. Ta muzyczka odświeża dokonania polskich big-bitowców, oczywiście przemielone przez filtr współczesności i muzycznej mentalności, texaskiego z upodobania, bandu.
Ludycznie energetyczne granie Teksasów to rhytm and blues, rockabilly i funky, które zbiera na podrygi. Widziałem starsze pokolenia, chętne pobrykać pod sceną i gdyby koncert był na Słowacji z pewnością tańcowaliby wszyscy. Polacy się krępują. Poza tym młodzież tak szaleje, że nie ma miejsca na wygibasy dla starszej klasy. Młodym się to opłaciło, bo wokalista zrzucał ze sceny egzemplarze nowej płytki zespołu i szczęściarze nie muszą już zrzucać na dysk twardy z Internetu, w którym chyba na próżno byłoby poszukiwać takiej muzyki, choć może ze strony zespołu coś da się ściągnąć: www.teksasy.pl
Muzyka musiała się podobać, skoro parę osób zakupiło „Boogie całą noc”. Wiem, że mają „saks”, ale go nie przywieźli. Dlaczego? Tego, niestety już nie wiem. Ale i tak dali niezły występ. I oklaski nawet mieli. Może tarnowianie przyszli bogatsi o lekturę anonsu, w którym stoi jak wół, że zespół wielokrotnie był nagradzany prestiżowymi laurami, to klaskać po prostu nie tylko wypadało, ale i było za co. A piosenka „Jeszcze jeden dzień bez Ciebie” z pewnością okaże się tegorocznym hitem!

RIDERS czyli jazda bez trzymanki!
Zapadł zmrok. Scenę zasnuła wygenerowana mgła, którą zafarbowały sceniczne reflektory. Ciężki riff zwiastował kawał mocnego bluesrocka. Czekałem zniecierpliwiony na wokal, który dopełni całości. Nagle poprzez twarde dźwięki instrumentalistów przedarł się donośnie ostry, lekko zachrypnięty głos wokalistki, złudnie przypominający Chylińską i Janis Joplin zarazem. Jak się zresztą za chwil kilka okazało, kowerowanie JJ to popisowa jazda zespołu. Obok wielu własnych zagrali utwory innych, w tym właśnie „Piece of my heart” i Somertime”, które były tak wiernymi odtworzeniami, że tylko chylić czoła przed RIDERS-ami. Wymiatali fakt-uralnie gęstego rocka, podszytego bluesową melodyką. Ola Łysiak i RIDERSi z powodzeniem wypełniają lukę powstałą po O.N.A., a dzięki bluesowemu zabarwieniu stali się niepowtarzalni. Mnie szczególnie, oprócz wokalu, podobała się gra gitarzysty Grześka Kuksa, któremu nie obcy jest brud grunge’u i nowofalowe plumkania podkręcane dryfującym fuzem. Sekcja rytmiczna chodzi jak w zegarku, a jak trzeba potrafi jazzowo niedomówić, leniwie bluesowo zamajaczyć albo wręcz rockowo zdynamizować! Szkoda, że bisik był skromny, a w jamsession zagrał tylko jeden RIDERS.

„Kiedy byłem małym chłopcem”
Klich i spółka po zejściu z kursu RIDERSów tradycyjnie zapodali kilka bluesowych standardów, a na koniec ponadczasowego Nalepę, czym zaprosili na następne spotkanie poświęcone właśnie Tadeuszowi (17.08.2007). Cztery godziny na rynku upłynęły niemalże jak cztery minuty, bez czterech sekund nudy. Widziałem obcokrajowców rozkołysanych w rhytm and bluesie. Ta impreza to wspaniała promocja Tarnowa, miasta w którym nieustannie coś się dzieje !
Krzysztof Ziewacz

MySQL Error : Connection Error
Error Number: 0 
Date        : Thu, January 2, 2025 21:13:03
IP          : 3.139.86.74
Browser     : Mozilla/5.0 AppleWebKit/537.36 (KHTML, like Gecko; compatible; ClaudeBot/1.0; +claudebot@anthropic.com)
Referer     : 
PHP Version : 4.4.9
OS          : Linux
Server      : Apache
Server Name : intarnet.pl
Script Name : /www1.atlas.okay.pl/index_full.html