Źródło: (r)

   Control    -   28/4/2008

Film opowiada o życiu i śmierci Iana Curtisa, wokalisty Joy Division, legendarnej grupy rockowej grającej muzykę klasyfikowaną jako post-punk. Curtis rozdarty pomiędzy życiem rodzinnym, rosnącą sławą oraz miłością do innej kobiety popełnił samobójstwo 18 maja 1980 roku w wieku 23 lat, w przeddzień pierwszego tournee Joy Division po Stanach Zjednoczonych. Nie zdając sobie z tego sprawy, Ian Curtis zmienił oblicze muzyki rockowej.

Ogloszenie

>

JOY DIVISION
Manchester lat 70. był najnudniejszym wielkim miastem w Anglii. W niczym nie przypominał tętniącego życiem Londynu. Wszędzie tylko fabryki, kominy, królujące bezrobocie i depresja wywołana trudnymi reformami Margaret Thatcher. Jedyną rozrywką w mieście były koncerty. Na Curtisie niezatarte wrażenie zrobił występ Sex Pistols – nie potrafili grać, nie potrafili śpiewać – a osiągnęli gigantyczny sukces. Punk był szansą dla każdego.
Tak pomyśleli trzej szkolni kumple pracujący w fabryce: Peter Hook, Bernard Sumner i Terry Mason. Nie umieli grać na żadnym instrumencie, ale to nie było ważne. Dali ogłoszenie do lokalnej prasy, że szukają wokalisty. Zgłosił się urzędnik niższego szczebla i początkujący poeta Ian Curtis, którego kojarzyli z koncertów w mieście. I tak w roku 1976 powstała grupa Warsaw, która swoją nazwę wzięła od kultowej piosenki Davida Bowiego z płyty „Low”, ulubionego artysty Curtisa. Szybko musieli pożegnać się z tą nazwą, gdyż w Londynie była kapela o nazwie Warsaw Pakt. Zainteresowany historią II wojny światowej Curtis podsunął inną, prowokującą nazwę: Joy Division, nawiązującą do opisanej w książce Dom Lalek Yehiel De-Nur grupy więźniarek obozu koncentracyjnego zmuszanych do świadczenia usług seksualnych. Wtedy muzycy związali się z genialnym producentem Martinem Hannetem i wytwórnią Factory. Hannet zaczął pracować nad brzmieniem zespołu i znalazł nowego perkusistę Stevena Morrisa. Odtąd Joy Division zaczął odchodzić od punka, a znakami rozpoznawczymi formacji stały się: niemal automatycznie pulsująca perkusja, melodyczny bas, wyciszona gitara i subtelne brzmienia instrumentów klawiszowych. Na tle niepokojąco brzmiącej, surowej i depresyjnej muzyki pojawiał się głos Curtisa – brzmiał apokaliptycznie i rozdzierająco. Magnetyzował smutkiem. Do tego dochodził obłędny taniec chorego na epilepsję wokalisty. Tak jawiła się grupa Joy Division. W 1979 roku ukazała się ich debiutancka płyta: „Unknown Pleasures”, której singlem promującym był utwór „She’s Lost Control”. Płyta była zapisem dziwnej, mechanicznej punkowej muzyki zmierzającej w stronę nowej fali. Przykuwała uwagę także ascetyczna, czarna okładka albumu z wykresem fal radiowych zaprojektowana przez grafika Petera Saville’a. Płyta została dobrze przyjęta. Także przez krytyków. Kapela wystąpiła w "Top of the Pops", gdzie Curtis pokazał całej Anglii swój obłąkańczy taniec. Wówczas zaczęła się sława. Muzycy mogli ruszać na koncerty w Europie. Po wydaniu singla zapowiadającego nową płytę, z bodaj najsłynniejszym utworem w dorobku grupy: „Love Will Tear Us Apart” („Miłość nas rozdzieli”) zakontraktowali trasę po Stanach Zjednoczonych. Wtedy nasiliła się choroba Curtisa: ataki epilepsji były coraz częstsze. Fatalny stan psychiczny wokalisty pogłębiały także problemy rodzinne. Praca nad nowym albumem była dla Curtisa wyczerpująca. Na „Closer” depresyjne jest wszystko: od tekstów po nieprawdopodobną muzykę. Płyta jest doskonałą całością. Po zamknięciu sesji nagraniowej do albumu „Closer” zespół zaczął przygotowywać się do trasy koncertowej zapowiadanej na drugą połowę maja 1980 roku. Dzień przed wyjazdem 23-letni Curtis powiesił się w swoim mieszkaniu na kablu od suszarki. Odtąd genialną muzykę Joy Division przesłania mit Iana Curtisa – outsidera, melancholika, ponurego despoty, świra, który, chcąc sławy, popularności, uznania i miłości, uciekł ze świata w momencie, gdy sława była w zasięgu ręki. Miesiąc po śmierci Curtisa ukazała się płyta „Closer”. Genialna, doskonała, wściekle smutna. Kilka miesięcy po samobójstwie Curtisa jego kumple z zespołu wyszli z depresji i założyli grupę „New Order”. Ale to zupełnie inna historia.

Premiera : 2008.03.07
USA, 2007
biograficzny/dramat, 121 min.
Reżyseria: Anton Corbijn
Obsada: Sam Riley, Samantha Morton, Alexandra Maria Lara

---

Więcej informacji: kliknij tutaj
Seanse w :
Kinie Millennium
Kinie Marzenie

MySQL Error : Connection Error
Error Number: 0 
Date        : Sun, December 22, 2024 05:49:15
IP          : 13.59.68.161
Browser     : Mozilla/5.0 AppleWebKit/537.36 (KHTML, like Gecko; compatible; ClaudeBot/1.0; +claudebot@anthropic.com)
Referer     : 
PHP Version : 4.4.9
OS          : Linux
Server      : Apache
Server Name : intarnet.pl
Script Name : /www1.atlas.okay.pl/index_full.html